Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

Καβάλα στο δελφίνι....

Αυτό τον καιρό δεν ήμουν καλά.... actually ήμουν τζι που τα σκατά τα πατημένα... έτρωα ούλο σοκολάτες, (εντάξει έτρωα τζαι πατάτες τηγανιτές με τασχί... όπως το μέλι) είχα μελαγχολία, είδα περίοδο τζαι το στομάσχιν μου ήταν που ήταν όπως το εξογκωμένο το κύρτωμα έγινε αλλό τοσο... Αλλά πρίν λίγες μέρες άκουσα κάτι πολύ χαρμόσυνο...
Επιστρέφει η καβαλα.... τώρα θα αναρωτίεσται πως γίνεται η γνωστή πόλη της Ελλάδας να κατεβένει... ? Η αλήθεια είναι πως αυτη είναι μια από της αγαπημένες μου ξαδέρφες.... Που λέτε αυτη σπόυδαζε κάτι χρόνια στη Καβάλα και μόλις μου ανακοίνωσε πως μέσα στις επόμενες εβδομάδες θα κατεβεί Κύπρο μόνιμα.

yes ένα έχω πλάσμα να λαλώ μαλακίες
yes ένα ρεούμαστε η μια της άλλης τζαι να τρώμε lotto
yes ένα γυρίζουμε μαζί με τις αδερφές της (τα άλλα όργια) και να χασκογελούμε εώς να μας πονέσει το στομάσχι μας

Γενίκα ήταν από τα καλύτερα νέα που άκουσα αυτή την περίοδο....
Συγκεκριμένα με τις ξαδέρφες αυτές παιρνώ ΤΕΛΕΙΑ.... ΜΑ ΤΕΛΕΙΑ ΠΟΙΟ ΤΕΛΕΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
Μέσα στα επόμενα μου post θα σας διηγηθώ πολλές από τις περιπέτειες μας... οι οποίες ήταν επικές....

Και κλείνοντας θα σας αφήσω με μια φράση που έλεγαν συχνά οι αδερφές αυτές...
"Πάμε κανένα γυρό να τον ανάψουμε τζαι να πιούμε ice tea " αχ... i miss u girls....... :)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου