Σάββατο 25 Ιουλίου 2009

Θέλω να χτιστεί αεροδρόμιο στη Λευκωσία. Τέλος

Την Τετάρτη για πρώτη φορά στη καρίερα μου ως οδηγός αυτοκινήτου ταξίδεψα μόνη μου εώς την Πάφο, συγκεκριμένα στο αεροδρόμιο για να παραλάβω το μπέιμπ μου που μου κατέβηκε από την Αγγλία.

Ήθελε να κάνει surprise των δικώ του, άρα θα έπρεπε εγώ να το φέρω. Του το είχα ζητήσει και πιο πρίν να τον παραλάβω από το αεροδρόμιο, αλλά είπε μου αφού η αναμονή ήταν μεγάλη θα σε ανταμείψω με το να έρθεις να με ποίασεις από το πανέμορφο αεροδρόμιο της Πάφου... Ρε κουμπάρε μου άλλη φορά κάμε μου surpise εμένα τζαι να παν τζίνοι που την Πάφο να σε ποίασουν. (Αστειεύκω ααααααα)

Που λέτε ξεκινώ και εγώ σιγά και δειλά την θρυλική μου διαδρομή στην Πάφο... βάλω και το έαρ κοντίσιον στο φούλ αφόυ έξω ετιάνιζες αυκόν πάνο στο καπό του αυτοκινήτου... και ισσιώνω

Μετά που 1μιση ώρα διαδρομής φτάνω στο αεροδρόμιο, σοροφκω το μπείμπ μου και παίρνω τον σπίτι του.... Γενικά ήταν πολλή ωραία και κουραστικη μέρα... ήμουν και χαρούμενη που ήρθε το μωρό να ποσκολιούμαι μαζί του...

Το μόνο κακό ήταν πως έλεγα σε όλους ψέματα που με ρωτούσαν για εκείνον πότε θα έρθει ... τζαι μετά επρίσαν μου τα.... όπως και να έχει εγώ ενα έχω πλάσμα να με παίρνει να τρώω παγωτό...

love you love you love you .... pahit ice

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2009

Επαίξαν τζαι φέτος

Όπως σε όλες τις ελεύθερες περιοχές, έτσι και στο χωρίο μου επαίξαν το πρωί οι σηρήνες, τζαι έποιασεμε το στομάχι μου όπως κάθε χρόνο. Εν λαλώ, στεναχορίεμαι για αυτό που συμβαίνει στο τόπο μου, αλλά πόσο να το κατανοήσω, πόσο να το νίωσω. Αυτή που λυπούμαι κάθε χρόνο είναι η μάμα μου. Όπως και και πολλοί άλλοι που χάσαν τους δικούς τους, έτσι και η μάμα μου έχασε το αδερφό της και κάθε χρόνο κάθεται σε μια γωνία για να μην τη βλέπει κανένας και κλαίει, αλλά ξέρω το πως εν στεναχωρεμένη. Από φέτος συγκεκριμένα μέσα στο Φεμβράρη είπα μας πως ήβρα τα λείψανα του θείου μου, τουλάχιστον φέτος το καλοκαίρι η μάμα μου θα έχει κάπου να παέι να ανάψει το καντήλι...

Να δούμε τελικά πότε θα σταματήσουν να παίζουν οι σηρήνες, δίοτι έτσι όπως πάμε... ενα τις ακούουν τζαι τα αγγόνια μας...

Δευτέρα 6 Ιουλίου 2009

Κολιτσιάσματα........

Όταν με ρωτούσαν οι φίλοι μου ή στα διάφορα quiz ποία εποχή του χρόνου μου αρέσει, πάντα έλεγα η άνοιξη.... Ούλοι μου λαλούσαν πως είμαι ξενέρωτη τζαι πως το καλοκαίρι εν η καλύτερη εποχή του χρόνου τζαι έτσι τσίοφτες..... Εγώ προσπαθώντας να δικαιολογήσω την άποψη μου παράθετα τους συγκεκριμένους λόγους:

1. Καλοκαίρι = Πυρά = Ιδρώτας = Χτιτζίον = Κολιτσίαζουν οι ζάμπες μου

2. Για να δροσιστείς πρέπει ή να μεταναστεύσεις σε άλλη χώρα, ή να είσαι ούλη μέρα μεσα στο κλιματιστικό με συνέπεια οι πιθανότητες για πιάσμα, ψύξη, κρύωμα να είναι μεγαλύτερες

3. Επίσης μια άλλη εναλλακτική λύση για δροσιά είναι ημίσσιμου η θάλασσα. Τζαι βούρα έβρε θάλλασσα που να μεν σου χρεώνουν το έναν αλλόναν το κρεβατάκι, ομπρέλα, νερό, φραπέ, ένα μαλακισμένο χάμπουργκερ.... Επίσης θέλεις ειδική επιδότηση που την Ευρωπαίη Ένωση για την αγορά ειδικού μαγιό με σετ παντόφλες, τσέντα, σκουλαρίκια, μασκαράς, κραγίον, eye liner για να πηγαίνεις σετταρισμένος στην παραλία άμπα τζαι δουν πουκάτο που τους 200 τόνους make up πως έχεις ένα σπυρούδιν....

4. Το μεσημέρι για να κυκλοφορήσεις στους δρόμους πρέπει να είσαι μαζοχιστής, κατάπελλος ή κυβερνητικός υπάλληλος που σκολάνει που τη δουλεία του...

5. Το βράδυ όπου τζαι να κάτσεις θα σε φάν τα κουνούπια, η υγρασία τζαι οι μαλακισμένες κατσαρίδες που θυμήθηκαν να κυκλοφορήσουν

6. Οικονομικά/Οικολογικά δεν συμφέρει διότι ούλη μέρα λούνεσε πέρκι τζαι ξιβρομήσεις, έχεις ανοιχτό το air condition .... Πάμε θάλασσα τζαι ξιμαρίζουμε την με τα σκουπίδια μας...

Μπορεί να έβρω και άλλους λόγους αλλά εν ώρα μου να παώ για μπάνιο δίοτι οι μοίλες του λαιμου μου τρίφκουνται μια πάνω στη άλλη τζαι βαρέθηκα... χαιρετούμεν..............

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2009

Θέλω και εγώ να παώ στα καλλιστεία

Έψες το βράδυ εβαρκούμουν θανάσιμα και είπαμε με τις ξαδέρφες μου να δούμε τα καλλιστεία πέρκι τζαι λατσιστεί καμια ή πει καμία τσίοφτα καμία τζαι γελάσουμε. Εκάμαμεν τα φραπέ μας, τα σάντουιτς με το πόλυπιφ τζαι κάτσαμε πάνω στο καναπέ. Βασικά οι ξαδέρφες μου θέλαν να τα δουν για να δουν το Μύρωνα Στρατή.

Όπως και να έχει ξεκίνησαν τα καλλιστεία αλλά εμενα μου θύμιζαν σαν να τζαι έβλεπα κοπέλες στην παραλία του Κόνου. Εν λαλώ πως εγώ είμαι πιο ωραία τους, αλλά εγώ δεν επία στα καλλιστεία. Δλδ όποια έχει ωραίο σώμα σημαίνει πως κάμνει για μοντέλο... Χρείαζεται και ένα αέρα κάποια για να γίνει μοντέλο.... Είχε 2 - 3 που νόμιζα πως μόλις τυλίξαν τα κουπέπια τζαι είπαν αφού ψύσαμεν τα πάμε να κάμουμε τζαι λίην πασαρέλλα.

Τα φορέματα νομίζω τα περσινά ήταν πιο ωραία, φέτος μου θυμίσαν γάμο στο Τρίκκη Palace, το μόνο που έλειπε ήταν τα βαλσαμομένα τα φίδκια μες τις φυζούες. Όπως και να έχει οι κορούες ήταν παστές... αλλά η πιο ψηλή ήταν 1.79..... Δλδ που να πάεις, ενά παμε στο Miss Universe τζαι να μας ρέσουν 2 κκελέες .... Μακαρι να είχα το ύψος της αλλά πάλε εγώ εν πάω για μοντελο. Το μόνο μοντέλο που μπόρω να κάμω είναι για την επίδειξη κρεβατιού.... Βάλμε να τζιμούμαι όπως τον βόρτο.... καταφέρνω τα πολλά...

Όπως συνεχιζόταν η βραδία, στη σκηνή βγήκε ένας τραγουδιστής του οποίου δεν θυμάμαι το όνομα τζαι η Άντα Λιβιτσάνου άλλος Λόλα μαζί με το συγκρότημα της.... Μεν δεις πόρωση που κάτω οι Κυπραίοι με τα rock τους.... Hello ο κυπραίος θέλει λαϊκόν για να στανίαρει.... Τζαι όπως μας τα έπρισε η Λιβανίου (η κοπέλα με τα τρία φορέματα) να πιούν και λίγη Carlsberg, σαν να τζαι καρτερούσαν με την τζίνη να μας πει.... Εντάξει ήταν χορηγός η συγκεκριμένη μπύρα αλλά έλεος πριξίον δλδ....

Πάντος ο λόγος που πιστεύκω πήγαν οι περισσότερες ήταν για τα δώρα... Κάτι διαμονές σε ξενοδοχεία, γυαλία ηλίου ένα αυτοκίνητο Ford, ένεν δώκαν κανένα cabrio οι γύφτοι, δωρέαν σπουδές τζαι κάτι άλλες θεραπείες... Μια χάρα, τωρά που πέσαν τζαι κάτι αφραγγίες εν όπως το μέλι.... Λοιπόν αποφάσισα το .... Θα κάμω μια super δίαιτα τζαι θα παώ και εγώ του χρόνου.... Εν τζαι να κερδίσω αλλά τουλάχιστον κανένα γυαλί του ήλιου ενα πίασουμε.... Γαμώ την οικονομική μου κρίση γαμω....