Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

ΖΟΟ οξά φυτά

Yes yes yes yes yes... ετέλιωσα με την μανόστατιστικη.... τώρα παίζω την πελή τζαι το λέσχιι στους άλλους που δεν το έκαμαν ακόμα... (φυσικά δεν ξέρω αν το πέρασα αλλά το μέγεθος του κόλου τι το έχουμε....) έγραψα τζαι την μαλακόμελέτη του leadership τζαι έμεινε μου ακόμα μια μελέτη που έχω καιρό ακόμα....

Έ καιρό για γύρο τότε... που λέτε αποφάσισα να πάω club την Παρασκεύη για να το ρίκσω έξω και εγώ... Άποφασίσουν οι άλλες οι συμφοιτήτριες να πάμε ΖΟΟ... άτε καλό ... μπαίνω λούνουμε να ξεβρωμίσω τζαι εγώ.. Βάλω τις κρέμες μου, κόφκω τα νύχια των ποδκίων μου... βάλω το κλατσό μου μπίουμε τζαι ένα φόρεμα (παντελόνι που να βάλω εν θα εκλείε ούτε την κοτσινη Πέφτη). Χτενίζω τα μαλλία μου τα δκιαλεμένα που έχουν τρία δάχτυλα ρίζα βάλω τζαι μια φάουσα λάκα πέρκι μείνουν....

Αφού βάφτηκα, έβαλα τζαι τα αρώματα μου για να μοσκομυρίζω ξεκινώ να πάω κάτω... Ευτηχώς εκάμαν ένα χωράφι κόντα στο ΖΟΟ πάρκινγκ και έτσι δεν χρείαζεται να κατεβαίνεις με τις τακούνες την ανηφόρα στην τάφρο Ντ΄αβίλα. Πληρώνω τον παρέα 3 ευρώ τζαι ισσίωνω με τις άλλες τι κοκόνες να μας βάλουν μέσα. Εν τζαι είχαμε κράτηση αλλά πήγαμε γρήγορα πέρκι έβρουμε τόπο στο μπάρ. Ο παρεάς στη πόρτα άφησε μας να μπούμε μέσα (έχω απορεία τζίνος ο άνθρωπος μόνο σε μένα φακά anw) πάμε πάνω στον τέταρτο... παρκαρίσκουμε στο πίσω το μπάρ τζαι παραγγέλουμε τον πρώτο γυρό (martini bianco with sprite). Όπως περνά το βράδυ εμείς λικνίζουμε τις κορμάρες μας στους ρυθμούς rnb hip hop και στις τσούλες της Βίσση ενώ οι γύρο μας απλά στέκουνται τζαι κρατούν το ποτό.

Και αναρωτίεμαι... ΤΙ ΕΡΚΕΣΤΕ CLUB ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΧΟΡΕΦΚΕΤΕ... ΞΕΝΕΡΩΤΟΙ... Για να πω την αλήθεια είχε 5 -6 που σούζουνταν αλλά οι άλλοι ούλοι με ταράσαν με τπτ.... κρατούσαν το πότο τζαι χωρούσαν γυρό γυρό όπως τα βλαμένα που εν χαμένα στο σύστημα... Πάντως εγώ παιρνούσα πολύ ωραία αλλά πάλε άμαν νίωθεις τους άλλους να σε βλέπουν συνέχεια σαν να τζαι δεν κολλάς στο όλο κομμάτι... anw τι να κάνω... εγω ενα πιένω όπου θέλω ... ενά χορέυκω και να γελώ τζαι σε όποιον αρέσουμε... Άμα δίπλα σου έχεις άτομα που σε εκτιμούν ακόμα τζαι με τις ππιπαρκές που τους λαλέις τότε dont worry.

Που λέτε αφού έγινε 3μίση τζαι άρκεψαν οι κάλλοι στο πόι μου να με κρούζουν αποφασίσαμεν να φύγουμε να πάμε έσσο μας να πέσουμε. Άλλά κατα τα άλλα επεράσαμεν πομπά...

Άτε τζαι καλή εβδομάδα σε όλες τις βασανισμένες ψυχές εκεί έξω

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

Apple pie or πίντα pie

Βουρώ τζαι εν φτάνω. έχω μιαν φάουσαν πράματα να καμω, εξετάσεις, εργασίες, να φκάλω τα φρύδκια μου ... γενικα η κατάσταση εν απελπίστικη... θέλω να πάρω φόρα τζαι να δόκω πάνω στον τοίχο με το σπριτζ.... εν κάνει και το έταιρο ήμιση μουν εν busy ... προσπαθεί ο ένας να δώσει θάρρος του άλλου... ούφου εβαρέθηκα

εν με κάνει έκαμα αίτηση στο κυσάτς για χορηγία τζαι είπαν μου πως εν δικαιούμαι δίοτι το master μου δεν αναγνωρίστηκε ακόμα τζαι εχτιτζιασα (ήθελα τα λεφτά για να πάω αγγλία στο mon amour μου). Το Σάββατο έμαθα πως τελίκα εν αναγνωρίσμένο

Τελίκα τζιαμέ στο υπουργείο δεν ξέρουν τι τους γίνεται νομίζω, μόνο δαχτύλες αλλόπως μπιούν... Φτανοί, ενευριάσαν με... Εν κάνει επίε τζαι ο παπάς μου να ρωτήσει για τη χορηγία μου τζαι αλλολίον ο υπεύθυνος να σηκώθει να το δέρει. Hello γίε μου δούλευκεις στο δημόσιο, τα λεφτά σου εν που τον κόσμο που τα πιανεις, βρίξε απάντα ευγενικά... εν τζαι να πέσει η μούτη σου...

Τέλος , εβαρέθηκα πάω να κάμω τσαί δίοτι είμαι άρρωστη τζαι τρέχει η μανό μύξα μου

άτε γεία σας και θα τα πούμε...

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

Fashion Show or People Show Part 1

Αυτές τις μέρες είχα ένα πολύ πιεσμένο πρόγραμμα. Μαθήματα, ιδιαίτερα διότι δεν κατάλαβα θεό που την στατιστική, τρέξιμο διότι έχω μια μελέτη στην οποία ότι τσίοφτα μου κατεβεί μεταφράζω την στα αγγλικά κτλ...

Μεσα σε αυτή την πιττόφαση στην οποία βρισκόταν το αγγελικά πλασμένο κορμί μου, ξαφνικά μου ήρθαν δύο προσκλήσεις για ένα fashion show γνωστής κύπριας σχεδιάστριας. Ατέ πάλε αφού εν και μούχτιν, αφού αρέσκει μου και η μόδα είπα να πάω. Και εκεί ξεκινήσαν όλα.

Τηλεφωνώ της μίας μου της φίλης η οποία είναι νοσηλεύτρια, δυστηχώς ήταν απογευματινή και έτσι δεν θα έφτανε να πάει σπίτι να ετοιμαστεί, τηλεφωνώ της άλλης ήταν κουρασμένη που τη δουλέια.... για να μεν τα πολολαλώ εν είχα κανένα να πάω... Έτσι μέσα στην απελπισία μου είπα να πω του αδερφού μου να έρθει ο οποίος αν και βαρκέτουν είπε μου ναι...

Μετά είδα την πρόσκληση και θα είχε και ένα private after party και σκέφτηκα να πω της πρώτης της φίλης μου να έρθει μαζί μου στο party μετά. Και έτσι και έγινε, εδέχτηκε αλλά το κακό ήταν πως θα ήμουν μόνη αρχικά, δηλαδή πάνω στις 2μίση ώρες.

Ώρα 5 μπαίνω στο μπάνιο να λούσω την θεϊκή και απολλώνια κορμάρα μου. Μπαίνω λούνουμαι, (τζαι πίσω που τα αυτία, και μέσα στις μεσοδαχυλίες) φκαίνω βάλω τις κρέμες μου για να μεν ξεράνουν τα χέρια μου και γίνουν όπως τον μπεϊκον το τιανιτό, και εκεί ξεκινά το μαρτύριο ... Τα μαλλία που έσχει που τον τζαιρό που τα έκοψα εγίναν όπως τον δκίαολο τον τρίολο... Εν κάθουνται με τπτ... άλλά εχτές μετά που πολύωρα καφκά μαζί τους είπαν να κάτσουν λίγο... ( ο θεός που βοήθησε).

Μετά βούρα να μπειχτείς το μανό κλατσό το οποίο τ' άντερο του έσπασε μου τα νεύρα μου (btw έχω κακή σχέση με τα κλατσό) τζαι κάθε λίγο έπεφτεν μου. Άτε μπήχτηκα το κλατσό, έβαλα τζαι τα eye liner μου (μισό τόνο, ήθελα να παίξω τη δραματική) τζαι τα κοτσινάθκια μου , γενικά ήμουν μια θεά κινητή δωδεκαεξαβάλβιδη...

Και εκει ξεκίνησα για να πάω λευκωσία, μπαίνω στη ξημαρισμένη κουρσάρα μου, βάλω τζαι τα γυαλούθκια μου δίοτι είμαι τζαι στραβάρα και ξεκινώ....
Η συνταρακτική συνέχεια στο επόμενο επεισόδιο.

Δείτε στο επόμενο επεισόδιο: Ποίους δίασημους είδε η φρου-φρου, πόσες μούχτιν σαμπάνιες είπιεν, πόσα πράγματα έφαεν τζιαμέ, και γιατί νευρίασε τα μάλα....

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

Καβάλα στο δελφίνι....

Αυτό τον καιρό δεν ήμουν καλά.... actually ήμουν τζι που τα σκατά τα πατημένα... έτρωα ούλο σοκολάτες, (εντάξει έτρωα τζαι πατάτες τηγανιτές με τασχί... όπως το μέλι) είχα μελαγχολία, είδα περίοδο τζαι το στομάσχιν μου ήταν που ήταν όπως το εξογκωμένο το κύρτωμα έγινε αλλό τοσο... Αλλά πρίν λίγες μέρες άκουσα κάτι πολύ χαρμόσυνο...
Επιστρέφει η καβαλα.... τώρα θα αναρωτίεσται πως γίνεται η γνωστή πόλη της Ελλάδας να κατεβένει... ? Η αλήθεια είναι πως αυτη είναι μια από της αγαπημένες μου ξαδέρφες.... Που λέτε αυτη σπόυδαζε κάτι χρόνια στη Καβάλα και μόλις μου ανακοίνωσε πως μέσα στις επόμενες εβδομάδες θα κατεβεί Κύπρο μόνιμα.

yes ένα έχω πλάσμα να λαλώ μαλακίες
yes ένα ρεούμαστε η μια της άλλης τζαι να τρώμε lotto
yes ένα γυρίζουμε μαζί με τις αδερφές της (τα άλλα όργια) και να χασκογελούμε εώς να μας πονέσει το στομάσχι μας

Γενίκα ήταν από τα καλύτερα νέα που άκουσα αυτή την περίοδο....
Συγκεκριμένα με τις ξαδέρφες αυτές παιρνώ ΤΕΛΕΙΑ.... ΜΑ ΤΕΛΕΙΑ ΠΟΙΟ ΤΕΛΕΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
Μέσα στα επόμενα μου post θα σας διηγηθώ πολλές από τις περιπέτειες μας... οι οποίες ήταν επικές....

Και κλείνοντας θα σας αφήσω με μια φράση που έλεγαν συχνά οι αδερφές αυτές...
"Πάμε κανένα γυρό να τον ανάψουμε τζαι να πιούμε ice tea " αχ... i miss u girls....... :)

Confidential Intervals και τρία πουλάκια κάθονταν

Νομίζω είμαι άρρωστη. Πονεί με ο μανόλαιμος μου, νιώθω σαν να τζαι έβαλαν 10 καγκομηχανές μέσα στο λαιμό μου τζαι αρκέψαν να μάχουνται... εν κανεί έχω και κάτι assingments που πρέπει να παραδόσω , πρέπει να διαβάσω στατιστική (στην οποία δεν ξέρω να φκάλω τα μάθκια μου)...
Γενικά σίεσε να παίξουμε πηλά....

Θέλω να τελίωσουν τα μαθήματα
Θέλω τζίνη την μπλούζα που είδα στο Debenhams
Θέλω να παστίνω τζαι να μακρίνουν τα μαλλία μου
Θέλω να μεν με κάφκει ο λαιμός μου

άτε κανεί πάω να φάω τπτ διότι άρχισεν το στομάχι μου να παίζει ταμπουρλέκιν και σε λίγο ενα φκουν οι ζουλού να χορέψου πάνω του...

φιλάρες και θα τα ξαναπούμε ...

Τρίτη 10 Μαρτίου 2009

Οι ένα κόψω πίσω

Έδω και μισό χρόνο περίπου ξεκίνησα και διάβαζα διαφορά blogs συνήθως χιουμοριστικού περιεχομένου απλά για να περνώ την ώρα μου αλλά αυτό σιγά σιγά μεταλάχθηκε (όπως τα πόκεμον ένα πράμα) και έγινε καθημέρινή ανάγκη. Μετρούσα τις ημέρες που δεν υπήρχαν νέα πόστς και αναρωτιούμουν γιατί. Έχει συγκεκριμένα καμία δεκαρία που τα διαβάζω φανατικά διότι πολύ απλά δεν έχουν λάθος τα πλάσματα. Καί έτσι και εγώ αποφάσισα να δημιουργήσω και εγώ τον δικό μου ιστοχώρο για να εκφράσω το βαθύ μα πολλά βαθύ πνευματικό μου κόσμο (που λαλεί ο λόος)
Ξεκινώντας θα ήθελα να πω κάποια πράγματα για εμένα :
1. Αρέσκει μου το φαί πάρα πολλά.... γενικά τρώω τα ούσιαλλα μου τρώω τα άντερα μου και γενικά τρώω ότι περπατα και υπάρχει... Και κατι άλλο, σαν το φαί δεν έχει μεν ακούτε τπτ...
2. Στις 2 κουβέντες που λαλώ η 1μιση εν μαλακία, ξέρω το αλλά εν μπορώ να είμαι συνέχεια σοβαρή. Δεν το κάνω διότι θέλω σημασία αλλά διότι αρέσκει μου να γελώ εγώ και οι άλλοι γύρο μου. Δεν μου αρέσει να βλέπω στεναχορεμένες φατσούλες... Τελευταία γνώρισα κάποια άτομα τα οποία επάθαν σοκ που τις αρχιτσίοφτες που λαλώ... ξέρω το συγνώμη guys για αυτό που παθένετε κάθε φορά μαζί μου
3. Αρέσκουν μου οι γυροί με το αυτοκίνητο, αρέσκει μου να με σιουμαλίζουν και να παίζουν με τις μακριες ξανθες μου μπούκλες (είπα σας το λαλώ μαλακίες) , αρέσκει μου το παγωτό που το pahit ice ιδιαίτερα το τριαντάφυλλο και η σοκολάτα είναι μια κάβλα κινητή
4. Άρεσκει μου το mon amour μου που ότι και να έχω θα προσπαθήσει να με βοηθήσει , που ξέρει πως μου αρέσει το παγωτό και με πέρνει να φάω... που μου λείπει διότι εν στα μαύρα ανάθεμα στις αγγλίες και σπούδαζει και άτε γαμώτο έλα πίσω τζαι εκρίανε το πλευρό μου που τα αλήθκεια
5. Κανεί να σας λαλώ για εμένα ... τα υπόλοιπα θα τα μάθεται από τα επομενα μου άρθρα... :Ρ

άτε φιλάρες ρε παρέες ... καλώς με ήβρατε και θα τελείωσω (όι όπως την πετρούλα ... τζίνη τελειώνει τζαι τελείωνουν εώς και οι τοίχοι) με μία φρασή που λέω συχνα... ΤΑ ' ΝΤΕΡΟ ΜΟΥ...