Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

2 χρόνια μετά....

Δύο χρόνια μετα.... Η νεκρανάσταση...

Έχει δύο ολόκληρα χρόνια να ασχοληθώ με το μπλογκ μου (βαρκουμαι να το γυρίσω στα αγγλικα). Τωρά γιατί εχάθηκα.... τι να σου πω, αλλάξε η ζωή μου που πάνω μέχρι κάτω...

  1. Εχώρησα μετά από 5μισή χρόνια σχέσης
  2. Έχασα ένα πολύ δικό μου άτομο
  3. Εψιλοτσακώθηκα με τους κολλητούς μου
  4. Έχασα είκοσι κιλά
  5. Σχολάνω κάθε μέρα στις επτά το βράδυ
  6. Μετα πάω γυμναστήριο
  7. Μιλώ με τον πρώην μου ακόμα και οι αλλοί μάχουνται μου για τούτο
  8. Επαντρεφτήκαν δύο φίλες μου και αραβωνίαστηκε 1
Εγίναν τόσα πολλά που σκεφτόμουν να τα γράψω αλλά η ίδια δεν είχα ποτέ το κουράγιο να κάτσω....

Όπως και να έχει νομίζω πως θα επιστρέψω σε αυτή την αγαπημένη συνήθεια ...

Άτε και καλή Κυριακή

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

I am on fire babeeee

Τελικά μετά από 4 interview, μιαν κλήση απο την αστυνομία (85 ευρώ και 2 βαθμούς ποινής), τελικά ήβρα δουλεία.... Πραγματικά εν το πιστεύω ακόμα πως εποίασαν με... αυτές είναι οι τελευταίες μέρες μου ως τσιγκενάκι, που δευτέρα δουλεία κοπέλια....

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

Βουρώ τζαι εν φτάνω

Ρε κοπέλια ξέρετε καμία δουλεία που να μεν χρειάζεται εμπειρία. Εβαρεθηκα ότι αγγελία που βλέπω να ζητούν πείρα, hello τωρά ετείλιωσα που να έβρω την λαομένη την πείρα... Πουλούν την μέσα στις σακουλάρες να πάω να αγοράσω?....
Πάντος αν έβρω δουλεία τζερνώ ένα γυρό ποτά....

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

Sorry

Ξέρω το πως το συγνώμη εν μισό σίεσιμο... αλλά ρε μωρό μου συγνώμη, sorry που είμαι τέλεια, γαούρα, αναίσθητη, εγωιστρία τζαι κατζια και δεν σε σκεφτομαι...

Εύχομαι να με συγχωρήσεις...

Ουφου

Δευτέρα 10 Αυγούστου 2009

Φεύκω κοπέλια φεύκω

Άτε ρε κοπέλια.... μαζί με την μισή κύπρο ενα φύγω και εγώ... άτε τζαι καλές πιραές....

Θα τα πούμε τέλος του μήνα.... μπορεί εαν το μωρό μου δώσει το laptop του να ξαναμιλήσουμε...

Άτε φιλάρες και μακρύα από τους τσούχτρες

Σάββατο 25 Ιουλίου 2009

Θέλω να χτιστεί αεροδρόμιο στη Λευκωσία. Τέλος

Την Τετάρτη για πρώτη φορά στη καρίερα μου ως οδηγός αυτοκινήτου ταξίδεψα μόνη μου εώς την Πάφο, συγκεκριμένα στο αεροδρόμιο για να παραλάβω το μπέιμπ μου που μου κατέβηκε από την Αγγλία.

Ήθελε να κάνει surprise των δικώ του, άρα θα έπρεπε εγώ να το φέρω. Του το είχα ζητήσει και πιο πρίν να τον παραλάβω από το αεροδρόμιο, αλλά είπε μου αφού η αναμονή ήταν μεγάλη θα σε ανταμείψω με το να έρθεις να με ποίασεις από το πανέμορφο αεροδρόμιο της Πάφου... Ρε κουμπάρε μου άλλη φορά κάμε μου surpise εμένα τζαι να παν τζίνοι που την Πάφο να σε ποίασουν. (Αστειεύκω ααααααα)

Που λέτε ξεκινώ και εγώ σιγά και δειλά την θρυλική μου διαδρομή στην Πάφο... βάλω και το έαρ κοντίσιον στο φούλ αφόυ έξω ετιάνιζες αυκόν πάνο στο καπό του αυτοκινήτου... και ισσιώνω

Μετά που 1μιση ώρα διαδρομής φτάνω στο αεροδρόμιο, σοροφκω το μπείμπ μου και παίρνω τον σπίτι του.... Γενικά ήταν πολλή ωραία και κουραστικη μέρα... ήμουν και χαρούμενη που ήρθε το μωρό να ποσκολιούμαι μαζί του...

Το μόνο κακό ήταν πως έλεγα σε όλους ψέματα που με ρωτούσαν για εκείνον πότε θα έρθει ... τζαι μετά επρίσαν μου τα.... όπως και να έχει εγώ ενα έχω πλάσμα να με παίρνει να τρώω παγωτό...

love you love you love you .... pahit ice

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2009

Επαίξαν τζαι φέτος

Όπως σε όλες τις ελεύθερες περιοχές, έτσι και στο χωρίο μου επαίξαν το πρωί οι σηρήνες, τζαι έποιασεμε το στομάχι μου όπως κάθε χρόνο. Εν λαλώ, στεναχορίεμαι για αυτό που συμβαίνει στο τόπο μου, αλλά πόσο να το κατανοήσω, πόσο να το νίωσω. Αυτή που λυπούμαι κάθε χρόνο είναι η μάμα μου. Όπως και και πολλοί άλλοι που χάσαν τους δικούς τους, έτσι και η μάμα μου έχασε το αδερφό της και κάθε χρόνο κάθεται σε μια γωνία για να μην τη βλέπει κανένας και κλαίει, αλλά ξέρω το πως εν στεναχωρεμένη. Από φέτος συγκεκριμένα μέσα στο Φεμβράρη είπα μας πως ήβρα τα λείψανα του θείου μου, τουλάχιστον φέτος το καλοκαίρι η μάμα μου θα έχει κάπου να παέι να ανάψει το καντήλι...

Να δούμε τελικά πότε θα σταματήσουν να παίζουν οι σηρήνες, δίοτι έτσι όπως πάμε... ενα τις ακούουν τζαι τα αγγόνια μας...